Elke dag nemen we duizenden beslissingen. De meeste zijn onbelangrijk, zoals wat we zullen eten vanavond, maar soms zijn de beslissingen moeilijk, omdat er zoveel van afhangt. Met deze 5 stappen, kom je tot een goede beslissing.
Philip Mudd is het gewend om erg moeilijke beslissingen te nemen – beslissingen waar mensenlevens van afhangen. Hij werkte 25 jaar bij de Amerikaanse overheid, onder meer als vice-directeur van het CIA Counterterrorist Center en van de National Security Branch van de FBI.
‘Of je nou terroristen moet bestrijden of een pensioenfonds moet leiden, zware beslissingen moeten op dezelfde manier genomen worden.’ Philip Mudd ontwikkelde een besluitvormingssysteem dat uit vijf stappen bestaat. Het is gebaseerd op het analyseren van complexe data en het inschatten van risico’s.
1. Zoek uit wat de echte vraag is. Menigeen begint veel te snel met analyseren. Denk eerst eens rustig na over wat je nou eigenlijk precies wilt weten. De juiste vraag vind je door terugwaarts te werken: begin met wat je probeert te bereiken en werk dan terug, in plaats van vooruit te gaan en conclusies te trekken.
2. Splits complexe vragen uit in ‘drivers’, ofwel ‘information baskets’. Bij de analyse van Al Qaida werkte hij met ‘mandjes’ als ‘geld’, ‘rekruten’, ‘leiderschap’, ‘communicatie’ en ‘toegang tot wapens’. De informatie die je hebt en die binnenkomt, kun je dan verdelen over deze mandjes in plaats van alles op één onhanteerbare berg te gooien. Werk met maximaal tien mandjes.
3. Beslis over je metrics. Welke maatstaven ga je gebruiken om te meten hoe het probleem en de oplossing zich ontwikkelen? Metrics vormen een mind mirror: je kunt je beslissingen erop beoordelen.
4. Verzamel de gegevens. Verdeel ze over je mandjes en snij alles wat niet past eruit: een overmaat aan data geeft een vals gevoel van veiligheid en leidt niet noodzakelijkerwijs tot betere analytische besluitvorming. Onderzoek kritisch de validiteit van je data.
5. Zoek naar wat er ontbreekt. Ga er altijd van uit dat je analyse vol gebreken en gaten zit. De drie belangrijkste struikelblokken zijn de beschikbaarheidsbias (je focust op wat je kent en wat het laatst in het nieuws is geweest), het halo-effect (je negeert negatieve elementen omdat je gefascineerd bent door de positieve elementen) en intuïtie (je vaart op je buikgevoel in plaats van gedegen analyse). ‘Ik haat intuïtie’, zegt Mudd, ‘het is gevaarlijk en ik word er zenuwachtig van.’
Bron: Fast Company
